مستندمسابقه خانه ما

یکی از آپشن های جذابی که در حال حاضر جزو امکانات استاندارد خودروهای وارداتی محسوب می شود و اکثرا از آن سود می برند سانروف است. اولین سانروف، در سال ۱۹۳۷ میلادی بر روی یکی از محصولات Nash Motor Company به عنوان آپشن قرار گرفت و امروزه حتی بر روی برخی خودروهای چینیِ ارزان‌قیمت به صورت استاندارد قرار می گیرد. سانروف‌ها در انواع و سایزهای متفاوت بر روی خودروها نصب می شوند. این وسیله با افزایش روشنایی و ورود هوای تازه به درون کابین، لذت رانندگی را دو چندان می‌کند. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا سانروف‌ها ایمن هستند؟

باید گفت که باز بودن کامل سانروف در حین رانندگی می تواند باعث کاهش مقاومت پیچشی و پدیده ضربه باد شود، به همین دلیل اغلب توصیه می شود که میزان باز بودن آن تنظیم شود و بیش از دوسوم آن باز نشود تا در سرعت بالا، ایمنی سرنشینان به خطر نیفتد.

مساله دیگری که نصب سانروف ایجاد می کند، افزایش وزن در قسمت سقف و به طبع آن کاهش پایداری خودرو در مقایسه با نمونه‌های سقف ثابت است. علاوه براین، سانروف در صورت واژگونی خودرو ممکن است خطرآفرین باشد، به خصوص در مواردی که فاصله سر راننده و سرنشین تا سقف مقدار ناچیزی باشد.

در کشور ما با ورود رنو5، اولین تجربه های استفاده از سانروف شکل گرفت و امروزه اکثر خودروهای وارداتی از این آپشن برخوردارند. در سال های اخیر، آنقدر در مذمت رفتارهای اشتباه در رانندگی سخن گفته شده که به وضوح مشاهده می کنیم عاداتی مثل لایی کشیدن، بالا بردن صدای ضبط خودرو و … در میان اقشار مختلف کاهش یافته و دیگر از نشانه های ثروت و تمدن به شمار نمی آیند! اما متاسفانه یکی از عادات غلط و خطرسازی که اخیرا به فراوانی در سطح خیابان ها مشاهده می کنیم، ماجرای ایستادن کودکان در خودرو و بیرون آوردن سر از سانروف است.

کودکان همیشه دوستدار چشیدن تجربه‌های جدید هستند، یکی از این تجربیات به ظاهر جذاب برای آنها خارج کردن سر یا دست از قسمت سان روف در هنگام حرکت خودرو است. برای این که بدانید چه خطری در انتظار شما و کودکتان است، کافی است یک بار با سرعت 60 کیلومتر به صورت اتفاقی دستتان با یک شاخه ی نازک برخورد کند (تازه بیرون بودن دست هم خودش اشتباه دیگری است!) تا متوجه بشوید که یک بی احتیاطی ساده در همین سرعت معمولی ممکن است چه بلایی سر چشم یا پوست لطیف فرزندانمان بیاورد؛ حالا تصادفات که جای خود را دارند.

در واقع سوال اینجاست که کودکی که نه تنها کمربندش را نبسته بلکه حتی در حالت ایستاده قرار دارد، چطور می تواند در هنگام بروز حادثه جلوی برخورد سر، گردن و یا قفسه سینه را با لبه های سان روف بگیرد؟ البته شاید بگویید ما در این مواقع با سرعت پایین حرکت می کنیم ولی اگر شخصی با سرعت بالا، از عقب به شما برخورد کرد، چه چیزی مانع آسیب به مهره های گردن فرزند دلبندتان خواهد شد؟ در مورد افرادی که اجازه می دهند کودک از سانروف بالا برود و روی لبه آن بنشیند که اصلا صحبتی نداریم!!

خارج کردن سر از قسمت سقف خودرو، گذشته از خطر برخورد حشرات و سنگ‌‌های ریز و درشت، در هنگام ترمز‌های شدید و یا تصادفات، بسیار مخاطره‌آمیز است. ضربه شدید به سر و گردن و گلو و قفسه سینه ی فرد به ویژه در کودکان، در هنگام ترمزهای ناگهانی در حین رانندگی، قطعا یک فاجعه بسیار دردآور و غم انگیز به دنبال خواهد داشت. با کمی جستجو در اینترنت، گزارشات متعددی را در این‌باره خواهید یافت که در بیشتر موارد متاسفانه به مرگ فرد منجر شده است.

در جایگاه یک پدر یا مادر، وظیفه ماست که قوانین را از سنین کودکی به فرزند خود بیاموزیم، کمربند خود را ببندیم، اساسا کودک را در صندلی عقب نشانده و متناسب با سنش (به ویژه برای کودکان زیر 5 سال) بر روی صندلی مخصوص کودک قرار دهیم و قوانین را رعایت کنیم.

ممکن است که با اصرار و حتی ناراحتی کودکتان برای انجام این کار خطرناک مواجه شوید، ولی سوال این است که در چنین وضعیتی، چه کسی غیر از خودتان، مسئول حفظ ایمنی فرزندتان است؟!

چنین تجربه هایی هر چند به ظاهر جذاب هستند، اما آن قدر ریسک بالایی دارند که باعث می شوند خود و فرزندانمان را برحذر داریم. مطمئن باشید وقتی کودک ما بزرگ تر شد علت سخت گیری امروزمان را درک می کند، اما اگر خدای ناکرده آسیبی ببیند هرگز ما را نخواهد بخشید!

برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه ما بپیوندید: